27/5/10

"μέτρησα"




...από τότε πέρασαν πολλά φεγγάρια.
Όσα καινούργια, τόσα παλιά.
Γεμάτα και λειψά.
Κι απόψε, ένα μικρό "σαγαπώ"
χαραγμένο στη γραμμή του ορίζοντα,
βαμμένο ροζ-τριανταφυλλί,
έπεσε μέσα στο βλέμμα μου
κι απλώθηκε στην καρδιά μου.
Έτσι πρόσεξα και το φεγγάρι
-πάλι φόρεσε το άσπρο σου πουκάμισο-
που σεργιάνι έβγαινε στους γύρω ορίζοντες.
"...κι εγώ Εσένα." ψιθύρισα,

" Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω
να μην μπορώ να τ' ανεχθώ
και δεν βρήκα ούτε ένα
Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
αν είν'τα λάθη μου εδώ
και δεν έλειπε κανένα.."






23/5/10

για Σένα Αστέρι μου

Τ' ΑΣΤΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ

Στίχοι:
Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Τραγούδι: Δήμητρα Γαλάνη

Τ' αστέρι του βοριά
θα φέρει η ξαστεριά
μα πριν φανεί μέσα από το πέλαγο πανί
θα γίνω κύμα και φωτιά
να σ' αγκαλιάσω ξενιτιά

Κι εσύ χαμένη μου Πατρίδα μακρινή
θα γίνεις χάδι και πληγή
σαν ξημερώσει σ' άλλη γη

Τώρα πετώ για της ζωής το πανηγύρι,
Τώρα πετώ για της χαράς μου τη γιορτή

Φεγγάρια μου παλιά
καινούρια μου πουλιά
διώχτε τον ήλιο και τη μέρα απ' το βουνό
για να με δείτε να περνώ
σαν αστραπή στον ουρανό.


18/5/10

"εγώ δεν είμαι..."



Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις
δεν είμαι μόνο αυτός που θα’ πρεπε να μάθεις.
Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω
αν σ’ αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ’ αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,
αν σου μιλήσει μια λέξη μου
σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -
Θ’ αναγνωρίσεις τ’ άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
Θα βρείς τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;
Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους;
Είμαι κι ότι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -
τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες
πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις
γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.
Είμαι ο,τι δεν έχω γίνει ακόμα -
μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος.
Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω-
γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις,
μόνο σε μένα.




Τ. Πατρίκιος

14/5/10

με τα μάτια κλειστά αν μαγαπάς στο βάθος της ψυχής


...και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου, ξανά...


...αυτά που ακούω μέσα μου

δικά σου λόγια είναι...





Εσύ, στο βάθος της ψυχής η πιο κρυφή μου ελπίδα...