26/4/12



Φύσα Ψυχή μου κι ανέβα σαν φτερό













Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Ara Dinkjian
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη


Μια καινούρια μέρα
τρέμει στον αγέρα,
στάζοντας φως και νερά.
Πιάστηκε στα δίχτυα
μια τυχαία νύχτα
στη μέση του πουθενά.

Πιάστηκαν δυο ψάρια
ήλιοι και φεγγάρια
λίμνες, ποτάμια, βουνά.
Κι ήρθε το σκουλήκι
η χαρά κι η λύπη
κι ένα ζευγάρι φτερά.

Αχ! Κορμί μου πήλινο
κι εσύ κλαρίνο ξύλινο
ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Κάποιος που μας σκέφτεται
ή μας ονειρεύεται
κι όταν ξυπνήσει θα μας γνωρίσει
ή θα γυρίσει στο άλλο του πλευρό.
Αχ! Κορμί μου πήλινο
ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Αχ! Κλαρίνο ξύλινο
φύσα ψυχή μου κι ανέβα σαν φτερό.

Μια καινούρια μέρα
τρέμει στον αγέρα,
στάζοντας φως και νερά.
Τίποτε δεν λείπει
η χαρά κι η λύπη
κι ένα ζευγάρι φτερά. 

Αχ! Κορμί μου πήλινο
κι εσύ κλαρίνο ξύλινο
ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Κάποιος που μας σκέφτεται
ή μας ονειρεύεται
κι όταν ξυπνήσει θα μας γνωρίσει
ή θα γυρίσει στο άλλο του πλευρό.
Αχ! Κορμί μου πήλινο
ποιος μας κρατάει σε τούτο το χορό.
Αχ! Κλαρίνο ξύλινο
φύσα ψυχή μου κι ανέβα σαν φτερό.

http://youtu.be/eVdnnoF_y3g

23/4/12

επί της ουσίας...


Δεν ξέρω πως έγινε.  Μα δεν "το ψάχνω πια".
Δεν φαντάζομαι τι φταίει.
-σε άλλες "φαντασίες" αρέσκομαι-
"Ίσως μόνο η δική μου η καρδιά φταίει!"
συλλογάμαι υπεύθυνα...
δίχως βεβαιότητα.
Που να την βρεις;
Καμία Κρίση δεν δύναται να ορίσει τ' Όνειρο.
κι ονειρεύομαι διαρκώς...χαμένος.
Κρίνε με εσύ...εγώ προτιμώ
να χάνομαι διαρκώς στα όνειρά μου.

Εκεί βρίσκω μόνο εσένα αγκαλιά μ' εμένα...
Γύρω μας κι άλλοι πολλοί όπως ονειρεύομαι εμάς ...
χαμένοι.

Τι να σου πω;
έτσι ονειρεύομαι πως ζω....



18/4/12

για την καρδιά ενός αγγέλου...

Κομμάτια κι αν με κάνει η ορφάνια



λέξη για σένανε καμιά


το βράδυ με κοιμίζει η περηφάνια


και με ξυπνάει η ερημιά

6/4/12

κατ' αρχήν/κατ' αρχάς

...ρέπω στα λάθη μου...οι φιλόλογοι μάχονται, τα παιδιά με διορθώνουν.
Τι είναι σωστό;  Βρες το λάθος...
Ως ανεπίδεκτος μαθήσεως, αλλά όχι αισθήσεως, επιμένω..
"Κατ΄αρχήν..."
"Κατ' αρχάς..." 
διορθώνουν αδυσώπητα...
(Αντέχω...Φτιάξτε με.)
Αφού, σ' αυτό το σημείο που βρεθήκαμε,
ο χρόνος -ο περασμένος κυρίως- , κάνει κουμάντο,
ας το πιάσουμε από την Αρχή μήπως και καταλάβω που βρίσκομαι.


Μου αρέσουν:
οι Αρχές,  οι Χαραυγές,  τα Πρωτόγνωρα...
μου αρέσεις Εσύ σε χρόνο αέναο...


Πάμε πάλι...
Είτε καταρχήν, είτε καταρχάς,
Σαγαπώ από την πρώτη στιγμή που σε συνάντησα και βασικά αυτό καθ'αυτό 
το γεγονός δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει.
Εξαρχής και επί της ουσίας, αίσθημα αμετάβλητο κι αναλλοίωτο.-





τραγουδάκι;...

http://youtu.be/mWpYfxP9L2s
Πάντα εσύ η επομενή μου θα'σαι η γη,
εκεί που δεν υπάρχει τέλος ούτε αρχή, 
εκεί που η κάθε μου πληγή θα'ναι κέρδος, 
κι όλα θα'χουν γίνει ένα 
μες στο φως αναστημένα 
και για πάντα ερωτευμένα
όλα εκεί......