σκιαγράφημα

Στην "ενδοχώρα" μου σου μιλώ ασταμάτητα.
Είσαι πάντα εκεί για να με καταλαβαίνεις,
ανυποχώρητα κι ανυπότακτα συγχρόνως.
Αδιαπραγμάτευτα!

Λένε τόσα για τα φαντάσματα!
Ελάχιστα όμως λένε για τα βάρη που τους φορτώνουμε...

Κουβαλάς κι εσύ το ανεκπλήρωτο "μου" αλλά,
δεν έχεις σώμα "εδώ",
να του δώσω μια να διαλυθεί,
να σκορπίσει στον ορίζοντα,
να ματαιωθεί στο φως του "εδώ και τώρα"!

Σκιά μου...στα φωτεινά μου, ζωτική αντίσταση!

Μπαίνω στα σκοτεινά για να σε βρω,
σε μονοπάτια δισταγμού κι αμφιβολίας,
μα αρκεί...
μια ελάχιστη αναλαμπή,
κάτι σαν ιδέα φαεινή,
κι απογειώνομαι!
Συναντιόμαστε αλλά χάνομαι...
εξαϋλώνομαι.

Σκιαγράφημα...
της ψυχής μου είδωλο ανυπόστατο,
του δικού μου "είμαι" επιβεβαίωση,
όπως είσαι σε ονειρεύομαι
γιατί έτσι θέλω...

...αβασάνιστα ασυμβίβαστο...
"Θέλω μου" πηγαίο!!