Κυλάω μαζί με την βροχή στους δρόμους που περπατά βρεγμένη, η θύμηση σου.
Πίσω από τα γκρίζα σύννεφα, κατοικεί το πιο γαλάζιο μου όνειρο.
Σκέψεις για σένα φορτώνω σε καραβάκια χάρτινα και τις αφήνω να χαθούν
λιώνοντας στις βροχοστάλες της καρδιάς.
Ότι κι αν κάνω, δεν θα μπορέσω να ξεχάσω να σε θυμηθώ.
Όταν ο ήλιος βγει ξανά, θ' ανθίσουν στον ορίζοντα ουράνια τόξα.
Θα αλλάξει χρώματα ο καιρός, κι εγώ, χαμένος και μικρός,
θα ψάχνω πάντα να σε βρω στις ηλιαχτίδες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου