2/11/09

με το πιο όμορφο χρώμα














Τον ρώτησε:"Είσαι άγγελος;"
Της είπε: "Είμαι Αγάπη!"
Από τότε περπατούν
στο ίδιο μονοπάτι.
Πανσέληνες οι νύχτες τους,
αστέρια τα φιλιά τους,
ο Ουρανός είναι "ανοιχτός"
μέσα την αγκαλιά τους.
Τον ρώτησε:"Μήπως είσαι












ευχή που έγινε Αληθινή;"

Της είπε:"Είμαι προσευχή

που ψιθυρίζει η Ψυχή."

Κάθε τους χαμόγελο,

στο δικό τους όνειρο,

κάθε "τώρα" και "χθες"

με αστερόσκονη βάφει

τις στιγμές μαγικές.

Στων χειλιών τους τις άκρες

χίλιοι πόθοι αντάρτες,

αντιστέκονται ακόμα,

κάτι χτίζουνε χρόνια

με της πίστης το χώμα.

Στρατιώτες τα λάθη,

πολεμούνε τα πάθη

και κανείς δεν θα μάθει

πως για πάντα θα ζει

η δική τους Αγάπη.

Σαν λουλούδι θ' ανθίζει

στης ζωής τους τις άκρες.

Θα το λένε τραγούδι

στους δρόμους οι μπάντες.

"σαγαπάω ακόμα!
με το πιο όμορφο χρώμα
στο μυαλό ζωγραφίζεις
μόνο όμορφες σκέψεις.
Τα όνειρά μου φωτίζεις,
τα σκοτάδια σκορπίζεις,






με κρατάς απ' το χέρι




η καρδιά μας το ξέρει,
ότι η μοίρα κι αν φέρει
στον δικό μας τον κόσμο
κατοικεί καλοκαίρι
και ποτέ δεν θα δύσει
του έρωτά μας τ' αστέρι."
Σαγαπάω ακόμα...






με το πιο όμορφο χρώμα!


















Δεν υπάρχουν σχόλια: