3/2/11

Σημάδι

Βρέχει σήμερα...παγωμένα ανεξάντλητα παράπονα.
Τικ τακ ανεπαίσθητα........


Στα τζάμια, στην κουπαστή του μπαλκονιού, στα σκαλιά της εισόδου,
στους δρόμους που τρέχουν έξω από τ' ανοιχτό παράθυρο.
Στάλες ρυθμού, μουσική υπόκρουση σε συλλογισμούς απόκρυφους,
δραπέτες νοσηρής πραγματικότητας..
πρόσφυγες στα ουτοπικά ξέφωτα των ονείρων.
Μια καρδιά που χορεύει στο στήθος τρελά.
Η νοσταλγία σαν πανωφόρι ριγμένο σε παγωμένο σώμα.
Κάτι απόψε του θύμιζε μια όαση-την μόνη αληθινή στην περιπλάνησή του.
Άνυδροι...στεγνοί από αισθήματα...έρημοι καιροί.
Η δίψα μοιάζει με δώρο που δόθηκε για να τιμωρήσει.
Τότε ήταν ένα αστέρι που έπεφτε..
Δυο φτερούγες ανοιχτές στην καταιγίδα..
Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι στις άκρες του ορίζοντα.
Τώρα είναι ο ήχος της βροχής έξω από ανοιχτό παράθυρο...
ό
Μια βόλτα στη θάλασσα χέρι χέρι με την σκέψη της...
Η ελπίδα που κρύβεται χαμογελώντας σε κάποιο αύριο.
Μια στιγμή και μια πυξίδα, μια Αγάπη θησαυρός..
Γαλάζιο καράβι σε κόκκινη θάλασσα...
τρικυμία στις φλέβες...
στο αίμα της καρδιάς, σημάδι......

Δεν υπάρχουν σχόλια: