κατανοώ...
στην ερημιά των καιρών μας, πληθαίνουν οι αντικατοπτρισμοί και χάνουμε οάσεις.
γνωρίζω...
πλησιάζοντας ορίζοντα, αγγίζουμε μια άκρη απ' τα όνειρά μας.
νιώθω...
σαν δικό μου πόνο, την διαδικασία της αναγέννησης Σου.
αναγνωρίζω...
την πληγή μου.
θέλω...
να σαγαπώ κάθε στιγμή, απεριόριστα.
ξέρω...
πως μονάχα ο πόνος δεν μοιράζεται.
αντέχω...
κάθε στιγμή να σε ελευθερώνω.
υ.γ. στα είπα όλα.Φίλα με τώρα...
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου