για την Αγάπη

"Όταν ή αγάπη σε καλεί, ακολούθησε την, Μ' όλο πού τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα. Κι όταν τα φτερά της σ' αγκαλιάσουν, παραδώσου, μ' όλο πού το σπαθί πού είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει. Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ' όλο πού ή φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά πού ερημώνει τον κήπο. Γιατί, όπως ή αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμα σου. Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου πού τρεμοσαλεύουν στον ήλιο, Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση τους στο χώμα. Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της. Σε αλωνίζει για νά σε ξεσταχυάσει. Σε κοσκινίζει για νά σε λευτερώσει από τα φλού­δια σου. Σε αλέθει για νά σε λευκάνει. Σε ζυ­μώνει ώσπου νά γίνεις απαλός. Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις Ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο. "Όλα αυτά θα σου κάνει ή αγάπη για νά μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά τής καρδιάς σου, και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι τής καρδιάς τής ζωής. Άλλα αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία τής αγάπης και την ευχαρίστηση τής αγάπης, Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι τής αγάπης. Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου, και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυα σου. Ή αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της, και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της. Ή αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί νά κατέχεται γιατί ή αγάπη αρκείται στην αγάπη. "Όταν αγαπάς, δε θα 'πρεπε νά λες: «Ό Θεός είναι στην καρδιά μου», αλλά μάλλον «Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού.» Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία τής αγάπης, Γιατί ή αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη τη δική σου πορεία. Ή αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωση της. Άλλα αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας εί­ναι αυτές οι επιθυμίες σου: Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι πού λέει το τραγούδι του στη νύχτα. Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας. Να πληγωθείς από την ίδια τη γνώση της αγάπης. Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα. Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις ευχαριστίες για μία ακόμα μέρα αγάπης· Νά αναπαύεσαι το μεσημέρι και νά στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης· Νά γυρίζεις σπίτι το σούρουπο μ' ευγνωμοσύνη στην καρδιά Και υστέρα νά κοιμάσαι με μία προσευχή για την αγάπη πού έχεις στην καρδιά σου και μ' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου."

Χαλίλ Γκιμπράν