10/12/09

χαμογελώ...



...αληθινά,
...με θλίψη,
... εγκάρδια,
...με αισιοδοξία,
...ανόητα,
...με ευθύνη,
...αυθόρμητα,
...με οδύνη.

Χαμογελώ δακρύζοντας,
γνωρίζοντας,
πως ίσως το χαμόγελο
εντέλει θ' απομείνει
μονάχο, επιπλέοντας,
στης κακοκαιρίας μας την δύνη.

Χαμογελώ...
σαν να μπορώ, ελπίζοντας
τον κόσμο να αλλάξω.
Χαμογελώ...
γιατί δεν θά ΄θελα
τα όνειρά μας να ξεχάσω.
Χαμογελώ...
αφού μπορώ,
μακριά σου, αγαπώντας Σε να ζω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: